Co tam panie w polityce?

Z upływem czasu radykalizuję się.

Już po wyborach prezydenckich, a później parlamentarnych, czułem, że coś jest nie tak. Zadałem sobie pytanie jaka jest cena tych zwycięstw? Początkowo dałem się ponieść euforii zwycięstwa, po ośmiu latach bezowocnego wyczekiwania. Jednak pytania i wątpliwości czekały i czekają na odpowiedzi.

Co do prezydenta odpowiedź znalazłem dość szybko i to odpowiedź trywialnie prostą. U nas prezydent na tym stanowisku może przetrwać co najwyżej dwie kadencje. Krótko mówiąc w trakcie pierwszej kadencji musi zaskarbić sobie względy wyborców, żeby ci wybrali go na tą drugą upragnioną kadencję.

Co chcę przez to powiedzieć? Tylko tyle, że w tej trwającej kadencji nie oczekuję żadnych fajerwerków. Prezydent od samego początku przyjął postawę koncyliacyjną. Żeby pozbawić nas złudzeń, jednoznacznie stwierdził, że nie będzie żadnych rozliczeń, czy jakiegokolwiek odwetu.

Co innego kampania wyborcza, a co innego sprawowanie urzędu prezydenta. Stąd ta prezydentura to różnego rodzaju okazje do przecinania wstęg, okolicznościowych spotkań, odznaczeń, pogadanek dla młodzieży szkolnej itp.

Po ponad pół roku urzędowania prezydenta A. Dudy nie wiemy, czy istnieje aneks do raportu z weryfikacji WSI. O jego ujawnieniu można tylko marzyć. Próby wznowienia śledztwa w sprawie okoliczności śmierci ks. J. Popiełuszki również spełzają na niczym. Wbrew temu co się mówi i pisze na blogach, oficjalna wersja, po procesie toruńskim jest przyjęta jako ostateczna i obowiązująca. Nie słychać nic nowego w kwestii oceny rzezi wołyńskiej. Trwa kuglarstwo polityczne. Nawet Sejm zdominowany przez PiS nie jest w stanie przegłosować uchwały nazywającej rzeczy po imieniu.

Podobnie sytuacja wygląda po wyborach parlamentarnych. Dzisiaj otwarcie mówi się, że PiS był pewien swej wygranej już po wygranych wyborach prezydenckich. W toku kampanii wyborczej mówiło się, że PiS ma szuflady pełne projektów ustaw porządkujących nasz system prawny i gospodarkę. Kolejna brednia. Szuflady okazały się puste, co potwierdza, że PiS najlepiej czuje się w roli notorycznej opozycji, która może bezkarnie wszystko krytykować i za nic nie odpowiadać. Tymczasem rzeczywistość okazała się na tyle okrutna, że trzeba było wziąć władzę w swoje ręce i zacząć rządzić w sposób odpowiedzialny. Jak się okazało, nie jest to ani proste, ani przyjemne. Tym bardziej, że opozycja nie chce tanio sprzedać skóry, a władza stała się zakładnikiem własnych deklaracji, że opozycji nie będzie krzywdzić.

Kiedy media, w dalszym ciągu przyjazne opozycji, zaczęły wieszczyć, że czekają nas przedterminowe wybory, uważałem to za kiepski żart. Teraz widzę, że wszystko jest możliwe. Sprawowanie władzy nie może być oparte na jednym człowieku, żeby był on nie wiem jak genialny. Tymczasem genialny to on nie jest. Za to jest już stary i zmęczony, a poza tym nie potrafi sobie dobierać ludzi do współpracy. Ta czereda zasiadająca w ławach Sejmu i Senatu jest przyzwyczajona brać pieniądze za nic i za nic nie odpowiadać. Tak się nie da. Ile razy można przywoływać powiedzenie Jacka Kurskiego, że ciemny lud wszystko kupi? Proste pytanie: Kurski nie chce, nie może, czy nie potrafi? Nie ma ludzi niezastąpionych! Przejęcie mediów nie polega na wprowadzeniu Teleranka, Sondy, czy Pegaza. To odgrzewanie starych kotletów. Dalej ważniejszy jest w tv publicznej kilkuminutowy blok reklamowy niż doprowadzenie do końca dyskusji o sprawach ważnych dla Polski i Polaków.

Spore nadzieje wiązałem z programem Pospieszalskiego. Zwłaszcza po przeniesieniu do pierwszego programu TV. Tymczasem program staje się coraz bardziej miałki, a sam Pospieszalski żałosny, kiedy pogania rozmówców, bo wydawcy każą mu kończyć, bo jest czas na reklamy trwające po 10 minut albo i dłużej.

Każdy kolejny dzień przynosi nowe zaskoczenia. Niestety, dla mnie negatywne. Mimo wszystko tacy jak ja apelują, licząc na pozytywne zmiany. Bez rezultatu. Zastanawiam się jaka będzie reakcja społeczeństwa kiedy do nich dotrze, że znowu wyprowadzono nas w pole.

O polityce kadrowej może napiszę oddzielnie, bo to temat sam w sobie. 

stary.piernik