Co wiemy o terroryźmie i terrorystach?

Wczorajszy dzień, po raz kolejny obnażył bezbronność UE wobec ekstremizmu islamskiego.

Po zamachach w Brukseli w naszych mediach zaroiło się od „gadających głów”. Oczywiście tylko nieliczni z nich mieli coś sensownego do powiedzenia.

Problem podstawowy, który próbowano nieudolnie przypudrować, polega na tym, że ci radykałowie islamscy nie pochodzą z importu. To jest drugie, trzecie, a nawet czwarte pokolenie ludności napływowej z byłych kolonii francuskich i nie tylko, z Afryki i Azji. 

Brak chęci i możliwości asymilacji w środowisku europejskim powoduje, że ta ludność staje się materiałem wyjściowym dla ekstremistów. Problem jest zdecydowanie nie do opanowania jeśli przyjmie się do wiadomości, że ta grupa społeczna stanowi co najmniej 30 milionów z ogółu mieszkańców Europy zachodniej. Imigranci to zupełnie inny problem. Po raz kolejny zwrócono uwagę, że we Francji, podobnie jak w Belgii, są dzielnice całkowicie opanowane przez kolorowych, do których policja ani służby nie zaglądają w obawie o własne zdrowie i życie. 

W takich warunkach łatwo jest gromadzić broń i materiały wybuchowe, wykorzystywane podczas ataków terrorystycznych. Co jeszcze bardziej dziwi, ci terroryści wypracowali skuteczny dla siebie sposób komunikowania się, sposób niedostępny dla lokalnej policji i służb. Podziwiać należy niefrasobliwość policji belgijskiej i służb belgijskich. Okazuje się, że policja miała wiedzę o tym, że przygotowywane są zamachy. Nie mieli tylko wiedzy o tym gdzie są planowane. Dalej, terroryści którzy dokonali zamachów byli znani policji. Mało tego, mieli na koncie wyroki skazujące za przestępstwa pospolite. Niestety, wyroki te od lat nie były wykonywane.

W przypadku Francji i Belgii przeważają głosy zdziwienia, że nie potrafiono upilnować terrorystów. To niestety kosztuje. Środowiska terrorystów są bardzo hermetyczne. Stąd możliwość ich infiltracji jest znikoma.

Na tym tle ciekawie wygląda dyskusja na temat realności zagrożenia Polski atakami terrorystycznymi. Społeczeństwo ulega histerii i wyolbrzymia problem, natomiast fachowcy zwracają uwagę, że nie jesteśmy póki co w obszarze zainteresowania organizacji terrorystycznych. Ale to nie jest dane na wieki.

W najbliższych miesiącach na terenie Polski odbędą się dwie imprezy o zasięgu światowym. Jedna to spotkanie na szczycie NATO, a druga to Światowe Dni Młodzieży. Obie zostały zaplanowane na lipiec. Można z dużym prawdopodobieństwem założyć, że są to imprezy bardzo dużego ryzyka i terroryści nie przepuszczą okazji żeby siać strach. Czy będziemy w stanie zabezpieczyć się przed ich atakiem? Postawię sprawę otwarcie, urzędowy optymizm mi nie wystarczy. Polskie służby i policja nie mają żadnego, albo niewielkie doświadczenie w zwalczaniu terroryzmu. W takiej sytuacji pozostaje liczyć na przysłowiowy łut szczęścia. Bo jakie są szanse na zneutralizowanie działań terrorystycznych w tłumie liczącym około 2 milionów pielgrzymów? Po tych imprezach komentować będzie o wiele łatwiej. Teraz trzeba brać pod uwagę warianty najgorsze z możliwych. Do ogólnego rachunku zysków i strat trzeba doliczyć rozgłos medialny jaki uzyskamy jeśli coś pójdzie nie tak.

Na razie nie jest brana pod uwagę rezygnacja z którejkolwiek imprezy.

Ze względów prestiżowych dla Polski.

stary.piernik