Karnawał trwa

Po ostatniej miesięcznicy wielu ludzi nurtuje pytanie w jakim kierunku zmierza PiS?
Jak zareagować na kolejny apel prezesa PiS? Zaufać czy nie?

Właśnie z tym zaufaniem jest problem. Został on pogłębiony przez zawirowania wewnątrz totalnej opozycji, spowodowane wynikami nocnych głosowań w Sejmie. Czy to zapowiedź większych przetasowań na scenie politycznej? Opozycja pogubiła się, ale co z tego będzie miał PiS? Bardziej skłonny jestem uwierzyć, że spady zasilą szeregi formacji Gowina, a nie na tym polega interes partyjny PiS.

No cóż, PiS ma odwieczny problem z komunikacją ze swym elektoratem. 

Nie ma kto, czy nie ma kim? Czy też prezes nie widzi takiej potrzeby? 

Słupki poparcia nie wygrają kolejnych wyborów. Ktoś musi pójść do lokalu wyborczego i wrzucić swoją kartkę do urny. Głosowanie ciągle nie jest obowiązkiem administracyjnym.

Zaufać to ja mogę komuś do kogo mam zaufanie i kto mnie nigdy nie zawiódł. To zaufanie nie dotyczy polityków. Wszystkich bez wyjątku. To są wytrawni gracze, którzy realizują albo interes partyjny, albo wyłącznie osobisty. Snucie bajek z mchu i paproci, to ich specjalność. Prawdę mówią tylko wtedy, gdy się pomylą. Ich celem nadrzędnym jest serwowanie kolejnych wątków tak, aby dociągnąć bez komplikacji do najbliższych  wyborów.

Kolejność jest zawsze ta sama. W kampanii wyborczej składa się obietnice, bez jakiejkolwiek gwarancji ich realizacji. „Pecha” mają ci politycy, którzy później stanowią partię rządzącą. Oni powinni swoje obietnice wyborcze realizować.

Mamy za sobą ponad dwa lata rządów dobrej zmiany. Jednym z sztandarowych haseł była obietnica publikacji aneksu do raportu z weryfikacji  b. WSI. Teraz okazuje się, że publikacji nie będzie, bo tak uznali do spółki prezes z prezydentem. Kto ich do tego upoważnił? Są w tej sprawie regulacje ustawowe. Dlaczego ci dwaj panowie postawili się ponad prawem?

Zgodnie z uprawnieniami szef SKW wystąpił do prezydenta o zwrot aneksu. Prezydent to wystąpienie zignorował. Znowu, jakim prawem?

Po co w kółko klepie się, że Polska jest państwem prawa, a jednocześnie na każdym kroku to prawo się lekceważy?

Podobnie, co drugie zdanie, podkreśla się, że jesteśmy państwem suwerennym. Na czym ta suwerenność polega? Na tym, że nie podejmujemy konkretnych działań wbrew interesowi narodowemu? Powołujemy się na zapisy różnych aktów prawnych i to zarówno prawa krajowego jak i międzynarodowego, a jednocześnie tego prawa nie przestrzegamy i to szczególnie tam gdzie to prawo jest dla nas korzystne.

Kolejna sprawa. Mówi się wiele o jawności życia politycznego, a jednocześnie wiele spraw załatwia się pod osłoną nocy, albo wprost przemilcza medialnie. 

Nie piszę sprawozdania, więc nie mam obowiązku szczegółowego dokumentowania poszczególnych ocen.

W publicystyce politycznej króluje motyw zemsty na tych którzy pełnili służbę w czasach PRL-u. Zabrać to, zabrać tamto. Tylko na jakiej podstawie? Bez sądu, bez podstaw prawnych?

Dziwne, że nigdy nie słyszałem o żądaniu pociągnięcia do odpowiedzialności, czy pozbawienia praw do korzystania z tytułu „opozycjonisty” wobec osób uznanych jako kapusiów poprzedniej władzy, tych różnych TW, KO itp. Również tych którzy sami się ujawnili.

Logika wskazuje, że jeżeli komuś coś się zabiera, to po to, żeby dać drugiemu. Nie słyszałem jednak żeby z pieniędzy zabranych byłym SB-kom przeznaczono chociaż złotówkę na emerytury, czy inne gratyfikacje  faktycznych opozycjonistów.

Pytanie, co to wszystko ma wspólnego z logiką? Zresztą, czego ja oczekuję? Logiki dzisiaj nie uczą nawet na studiach wyższych.

Nie mówię o pospolitym zamulaniu przestrzeni medialnej. Czemu dzisiaj służą jałowe dyskusje o wstąpieniu Polski do strefy euro? Przecież każdy zorientowany wie, że nie spełniamy warunków i jeszcze przez kilka lat możemy tylko na ten temat rozmawiać. Jednocześnie mało kto ma odwagę powiedzieć wprost, że nam tam nie po drodze, bo euro jest rozsadnikiem inflacji. Kogo pyta EBC czy może wpuszczać do obiegu kilkaset miliardów euro rocznie po to żeby ratować gospodarki Niemiec, Francji czy innych krajów strefy euro?

W relacjach Polski z UE rolę cepa odgrywają „wartości” zapisane w art. 2. Suchy zapis to jedno, a jego rozumienie to drugie. Kto naprawdę o tym decyduje? Dlaczego urzędnik unijny, nie pochodzący z demokratycznych wyborów, decyduje o tym komu można zwrócić uwagę, a nawet nękać, a kogo obchodzić w bezpiecznej odległości i niczego nie widzieć i nie słyszeć, bo będą z tego tylko kłopoty?

Jacy jesteśmy suwerenni, skoro o walce z kornikiem w Puszczy Białowieskiej decydują ludzie którzy nawet nie wiedzą gdzie ta Puszcza dokładnie leży? Jednocześnie ci sami nie reagują gdy te połacie drzew wycina się znacznie bliżej Brukseli? 

Poza tym, jaką realną władzę ma rząd z mandatu najsilniejszej partii wyłonionej w demokratycznych wyborach, skoro o jego składzie decydują urzędnicy kancelarii prezydenta, a jednocześnie ten rząd ani politycy koalicji rządzącej nie mają najmniejszego wpływu na obsadę stanowisk np. w BBN? Muszą się zadowolić świadomością tego, że mają do czynienia z „nietykalnymi”, mimo braku ich kompetencji?

Może faktycznie jest to tylko zabawa w dobrego i złego policjanta? 

stary.piernik