Z czym do jesiennych wyborów parlamentarnych? 2/2

Nie jest moim celem pisanie peanu na cześć koalicji rządzącej.
Można powiedzieć, że błędów nie popełnia ten kto nic nie robi.
Dzisiaj oceniam blisko cztery lata rządów dobrej zmiany. Zostało jeszcze prawie pół roku, ale w tym czasie niewiele da się zrobić, biorąc pod uwagę wakacje i kampanię wyborczą do wyborów parlamentarnych. 
Trzeba wyraźnie powiedzieć, że w poczynaniach dobrej zmiany było zbyt dużo kunktatorstwa i zakładania z góry, że trzeba coś zostawić na kolejną kadencję. Oczywiście przy założeniu, że ta kolejna kadencja jest pewna jak w banku. Tylko nie wiadomo w którym?
Problem dotyczy samodzielności politycznego działania tej ekipy /podobnie jak wszystkich poprzednich, nie tylko w III RP/. Zrobiono tyle ile było można, czy zrobiono tyle na ile była zgoda promotora? Skoro tak, to pytanie dotyczy tego kto, czy kim jest ów promotor? Czy jest to ten sam promotor dla premiera, prezydenta i prezesa PiS? 
Tego pytania nie można się wstydzić i nie wolno go unikać.
Jesteśmy zgodni co do tego, że w czasach PRL-u promotor miał swą siedzibę w Moskwie.
W czasach III RP ta siedziba została przeniesiona, tylko gdzie? Do Berlina, Brukseli, Waszyngtonu, czy jeszcze gdzie indziej?
Dzisiaj usiłuje się pudrować rzeczywistość minionych lat III RP, uciekając od nazywania rzeczy po imieniu. Jakoś komentatorom politycznym nie chce przejść przez gardło, że w wyborach z czerwca 1989 roku dokonano jawnego fałszerstwa dla uzyskania wyniku wyborczego zgodnego z ustaleniami „okrągłego stołu”. https://natemat.pl/109659,gdyby-nie-george-bush-wojciech-jaruzelski-nie-zostalby-prezydentem-polski-fragment-biografii-generala
Wszelkie gdybania nic konstruktywnego nie wnoszą, trzeba więc przyjąć powyższe „do akceptującej wiadomości” i iść dalej. Zaniechania których byliśmy świadkami w minionych latach doprowadziły do tego, że pogrobowcy komuny mają się dziś dobrze i nie dają się złożyć do grobu politycznego. Świadczą o tym wybory do PE i uzyskane przez nich, tanim kosztem, mandaty.
Wracam jednak do spraw zasadniczych, czyli co dalej z dobrą zmianą? Trzeba pamiętać, że w tej ekipie jest urzędujący prezydent RP, chociaż jemu wydaje się że stanowi samodzielny byt.
Dobra zmiana, ustami Beaty Szydło, obiecała mu poparcie w wyborach prezydenckich na drugą kadencję. Tymczasem PAD zachowuje się niczym swawolny Dyzio i pokazuje swoją „samodzielność decyzyjną”. Zebrało się tych „osiągnięć” sporo i nie stanowią dla pana prezydenta powodów do dumy:
1.         Zawetował ustawę o sądownictwie, przez co mamy sądy, które są ich parodią.
2.         Zawetował ustawę dezubekizacyjną.
3.         Podczas przemówienia w Kielcach w 2016 roku oskarżył Polaków o "pogrom kielecki" co jest ewidentnym kłamstwem.
4.         W 2018 roku, w rocznicę wydarzeń marcowych 1968 roku, na Dworcu Gdańskim w Warszawie przyklękał przed tablicą upamiętniającą wyjazd z Polski Żydów, wśród których byli i tacy, którzy Polaków katowali i wydawali na nich wyroki śmierci. Duda przepraszał wtedy Żydów w imieniu narodu polskiego, za tych Żydów, którzy wtedy "zginęli", wiedząc o tym, że wtedy nie zginął ani jeden Żyd. Dawał tym samym amunicję  wrogom Polski do atakowania Polaków na arenie międzynarodowej.
5.         Mówi o Polsce jako ojczyźnie dwojga narodów, w domyśle Polaków i Żydów. Mówi o tysiącletnim współżyciu Polaków i Żydów, co jest oczywistym kłamstwem historycznym.
6.         Nazywa Polskę "polin". 
Czy przed wyborami 2020 roku zdążę tu jeszcze coś dopisać? Wolałbym nie.
 
Na koniec, warto wyspecyfikować tematy które wymagają jasnego stanowiska koalicji rządzącej.
Kolejność nie jest najważniejsza.
Na pierwszym miejscu stawiam konstytucję III RP. Opracowanie nowej lub znaczącą nowelizację obecnej. Do tego potrzebna jest większość konstytucyjna w Sejmie, samodzielna lub uzyskana w koalicji.
Jednoznacznego rozstrzygnięcia wymaga sprawa żydowskiego mienia bezspadkowego, które ma być przedmiotem roszczeń w oparciu o amerykańską ustawę JUST ACT 447. Czy obecne deklaracje premiera, prezydenta i prezesa PiS są w stanie definitywnie zamknąć temat?
W którym miejscu zakończy się reforma wymiaru sprawiedliwości?
Z tym wątkiem związana jest sprawa dużej ustawy reprywatyzacyjnej. Jaką formę przybierze ostatecznie?
Na ile realna jest sprawa repolonizacji mediów? Dlaczego nie korzysta się z możliwości jakie daje stanowione prawo i nie wyciąga konsekwencji wobec szkalujących bezpodstawnie Polskę i Polaków? Przykładem z ostatnich dni jest artykuł w amerykańskim wydaniu Newseeka http://niewygodne.info.pl/artykul9/04841-Newsweek-w-USA-o-skradzionym-mieniu-i-447.htm który nie doczekał się żadnej reakcji ze strony polskiego MSZ.
Jakie mamy szanse aby polska polityka gospodarcza była wewnętrznie spójna? Dzisiaj często odnoszę wrażenie, że obowiązuje zasada „kto wcześniej wstaje, ten rządzi”. Z jednej strony słyszę, że rząd MM nie dopuści do marginalizacji polskiego górnictwa węgla kamiennego, a z drugiej strony przedstawiciel prezydenta Dudy mówi, że w rozmowach w USA, podczas czerwcowego spotkania z prezydentem Donaldem Trumpem będzie poruszana sprawa zakupu wyposażenia do elektrowni jądrowej która ma powstać w Polsce. Przechodzi się do porządku dziennego nad tym, że decyzji o budowie tej elektrowni ciągle brak, podobnie jak uzasadnienia celowości jej powstania. Ważniejsze jest wpędzenie nas w kolejne bezsensowne koszty?
Uporządkowania wymaga system oświaty. Tu musi być jeden decydent i jeden odpowiedzialny. Sprawa jest o tyle poważna, że spotykamy się z nachalną ingerencją różnych nawiedzonych w system wychowania dzieci i młodzieży szkolnej.
Na koniec powtórzę jeszcze raz, że koalicja rządząca, jeśli oczekuje społecznego poparcia, nie może rzeczywistości społeczno-politycznej traktować koniunkturalnie.
Poparcie dla rodzin musi iść w parze z jasnym stanowiskiem w sprawie aborcji i in vitro. Trwanie w rozkroku nie wróży sukcesu.
Rozpisałem się ale powiem, że może być poważna korzyść ze zdecydowanej wygranej PIS w jesiennych wyborach parlamentarnych /większość parlamentarna, a może nawet konstytucyjna/. Jedną z tych korzyści może być jasny obraz prawdziwej postawy tego ugrupowania. 
Już nie będziemy silić się na analizy co by było gdyby, a po prostu - kawa na ławę. 
Po czynach ich poznacie.

p.s. Obchodzimy 40-tą rocznicę wizyty apostolskiej papieża Jana Pawła II w Polsce.
Każda kolejna rocznica wywołuje u mnie to samo pytanie: dlaczego Polacy zwracali uwagę na formę wypowiedzi Papieża, a mniej uwagi poświęcali wypowiadanym treściom?  Dlaczego z tych pięknych i wzniosłych dni zostały tylko filmy dokumentalne? Czyżby to był głos wołającego na puszczy?



stary.piernik