Będzie strajk?

Od zapowiedzianego strajku w oświacie dzielą nas już godziny.
Nie podoba mi się atmosfera jaką wytwarzają media. Można odnieść wrażenie, że nadchodzi koniec świata. Robi się o tyle ciekawie, że media wprost głoszą, że do strajku dojdzie bo takie jest zapotrzebowanie KE. Nauczyciele nie mają takiej świadomości?
Dla porządku trzeba odnotować, że na strajk nie zgadza się „Solidarność”.
Pora więc zastanowić się kto na strajku zyska, a kto straci? Jeżeli przyjąć, że Broniarz sterowany jest przez Schetynę, to cel osiągną, bo zadyma będzie.
Po stronie strat trzeba zapisać plamę na reputacji nauczycieli. Co innego przyznawać rację ich roszczeniom, a co innego mieć dziecko w szkole, czy przedszkolu, któremu zaburza się nie tylko życie codzienne, w przypadku wszystkich mających zdawać w trakcie planowanego strajku jakiekolwiek egzaminy.
MEN profilaktycznie wydał komunikat dla zainteresowanych jak postępować w trakcie strajku http://centrumprasowe.pap.pl/cp/pl/news/info/137620,25,men-informacja-dla-rodzicow-(komunikat)
Tak czy inaczej aktualne pozostaje pytanie co dalej?
Z dotychczasowego rozwoju wydarzeń wyraźnie widać, że stronie rządowej nie zależy już na doraźnym rozwiązaniu problemu jaki stanowi oświata, bo nie jest nim tylko dofinansowanie nauczycieli. Od tego nie poprawi się jakość nauczania. Jeden z rodziców zapytał wprost, czy zniknie potrzeba korepetycji dla uczniów? Oczywiście, że nie.
Do tego rządu można mieć pretensje o to, że przez lata odkładał sprawę reformy oświaty na zaś. Poprzednie rządy nie były lepsze. Zawsze są sprawy ważniejsze do załatwienia. Ważniejsze tzn. bardziej spektakularne medialnie.
Tymczasem reforma szkolnictwa nie może czekać, bo w obecnym systemie szkolimy matołów od najniższych klas po absolwentów wyższych uczelni. Nie ma się o co obrażać. Wszelkie rankingi mówią za siebie. Dodam jeszcze opinie pracodawców.
Są indywidualności, ale za nimi stoi indywidualizm ich samych, ich rodziców i często indywidualne podejście nauczycieli którzy w tłumie miernot potrafią dostrzec diamenty.
Tanio nigdy nie oznaczało dobrze. Chcemy dobrych wyników nauczania, to trzeba dobrych nauczycieli. Jednak dobremu nauczycielowi trzeba dobrze a nie symbolicznie, zapłacić. Wcześniej trzeba jednoznacznie określić wymagania względem tego dobrego nauczyciela. Nie może się to odbywać na zasadzie porównywania pensji nauczyciela do pensji kasjera w Lidlu, czy Biedronce.
Nie tędy droga. Poza tym nie można kondycji systemu oświaty sprowadzać do uposażenia nauczycieli.
Jakość nauczania nierozerwalnie związana jest z cyklami demograficznymi. Są roczniki z których trudno zmontować klasę, a są roczniki z których trzeba tworzyć tych klas kilka a szkoła, musi jak fabryka, pracować na dwie, a nawet na trzy zmiany.
Proces nauczania nie ogranicza się do zajęć lekcyjnych. Od inicjatywy nauczyciela zależą zajęcia pozalekcyjne, realizowane w różnego rodzaju kółkach zainteresowań. Nauczyciel i uczeń muszą mieć motywację do uczestniczenia w takich zajęciach. Dla nauczyciela, nie wstydźmy się tego, motywacją jest dodatkowe wynagrodzenie, Dla ucznia jest to możliwość zaistnienia w rywalizacji poza szkołą np. udział w zawodach sportowych, olimpiadach itp.
Co do zapowiadanego strajku, to proponuję nauczycielom przypomnienie sobie jakie były efekty poprzednich strajków, nie tylko w oświacie.
Radykalizacja sporu na pewno nie przysłuży się nauczycielom. Zawsze jest szansa, że rząd też się zradykalizuje. W końcu nerwowa reakcja środowiska nauczycielskiego nastąpiła w chwili gdy rząd napomknął o podniesieniu pensum. W odwodzie jest jednak coś cenniejszego dla nauczycieli.
Tym czymś jest Karta Nauczyciela, ustanowiona jeszcze w 1982 roku. http://prawo.sejm.gov.pl/isap.nsf/download.xsp/WDU20180000967/U/D20180967Lj.pdf
 
Skutki polityki opartej na zasadzie jakoś to będzie bardzo dobrze są widoczne w służbie zdrowia. Deficyt lekarzy w poszczególnych specjalnościach może wkrótce doprowadzić do zapaści lecznictwa, zwłaszcza szpitalnego. Wzrost wynagrodzeń nie dał oczekiwanych efektów.
Różnica jest taka, że nauczyciele nie wyjadą. Przynajmniej wszyscy. Nie wszyscy też zmienią pracę i zasiądą przy kasach w Lidlu. Tam ciągle zarobki są na poziomie połowy wynagrodzenia w sklepach tej sieci w Niemczech.
Powtórzę że w oświacie są potrzebne rozwiązania systemowe, a tym jakoś nikt nie chce się teraz zająć. Nie ma czasu, czy nie ma komu?
Na koniec, ciekawi mnie kto pierwszy postawi pytanie co według Broniarza oznacza „strajk bezterminowy”? 

p.s. Strajk będzie. Porozumienie z rządem podpisała nauczycielska „Solidarność”. Pozostaje jednak pytanie techniczno-organizacyjne: czy strajkujący nauczyciele z ZNP odmówią skorzystania z uzgodnień wynegocjowanych przez „Solidarność”?

stary.piernik