Debata publiczna, jest czy jej nie ma?

Jaki jest cel nadmiernego eksploatowania wątku demonstracji ulicznych we Francji?
Oglądając dzienniki tv i programy publicystyczne można odnieść wrażenie, że Francja to my.
Ale to Francuzi mają problem który sami sobie sprokurowali wybierając na prezydenta Macrona.
Przez lata godzili się na tematy mniej istotne dla spraw codziennych, na konfidencjonalne pouczanie innych, na próby rozsadzania państwa od środka, na rozbudowę programów socjalnych, na nieograniczony wjazd imigrantów ekonomicznych z Afryki i Azji, na ich panoszenie się na ulicach francuskich miast, na próbę budowania państwa idyllicznego, oderwanego od realiów, czego wyrazem miała być planowana znaczna podwyżka cen paliw /jej celem było zmuszenie Francuzów do korzystania z publicznych środków lokomocji/.
Nagle społeczeństwo powiedziało dość i swój protest wyraża, od miesiąca, na ulicach.  
Dzisiaj są niegroźni, bo jeszcze się nie zorganizowali. Jednak tak nie będzie zawsze. Macron i jego partia https://pl.wikipedia.org/wiki/La_R%C3%A9publique_en_marche nie są wyrazicielami dążeń większości Francuzów. Przedłużające się demonstracje mogą doprowadzić do dymisji rządu, a kto wie, czy i do przedwczesnych wyborów prezydenckich. 
Zwrócę uwagę na wypowiedzi uczestników demonstracji, przytaczane w naszych mediach. Te wypowiedzi mają często wymiar uniwersalny. O co chodzi? Chociażby o to, że zdaniem protestujących, władza dawno straciła kontakt z otaczającą rzeczywistością. Władza reprezentuje i chroni interesy najbogatszych, natomiast pomija interesy klasy średniej. O najuboższych nie wspomnę.
Dzisiaj prezydent i premier Francji nawołują do dialogu, ale to jest tylko próba ratowania własnej skóry,
bo wiele wskazuje na to, że ta ekipa jest do wymiany. Czy to coś da, poza uspokojeniem nastrojów, to inna sprawa.
Jakie to wszystko ma przeniesienie na nasz grunt? Wbrew pozorom ma i to duży.
Przede wszystkim nasza debata publiczna jest prymitywnie sterowana. Można rozmawiać tylko o tym na co jest przyzwolenie partii rządzącej /co się mieści w tzw. przekazie dnia/.
Znowu wrócę do programów publicystycznych w TVP Info. Krytycznie oceniam od dawna program „Studio Polska” emitowany w wieczorne soboty /pozostałe programy publicystyczne są niewiele lepsze/. To popis nieudolności  prowadzących /Łęski, Ogórek/. Wczoraj przeszli samych siebie. Dopomagają im dzielnie publicyści w rodzaju Semki.
Jeżeli program ma formułę studia otwartego nie można ciągle zamykać ust wypowiadających się w kwestiach niewygodnych dla rządzących. Tu jest to nagminna praktyka. Każdy niewygodny temat zamykany jest przez prowadzących stwierdzeniem, że zajmiemy się tym później, czyli nigdy. Tych niechcianych i niewygodnych tematów jest coraz więcej i coraz staranniej są one zakopywane. Przykłady? Nie wiem czy te uznać za najważniejsze, ale bardzo często są artykułowane:
- dlaczego tak namolnie popieramy Ukrainę, nie uzyskując nic w zamian?
W sprawach strategicznych nie mamy nic do powiedzenia /porozumienie mińskie/. Za to Ukraina blokuje eksport polskiego mięsa wieprzowego. Ta sama Ukraina eksportuje do Rosji, bez ograniczeń, swoje produkty rolne /Ukraina i Rosja są podobno w stanie wojny/. Nie wiadomo jaka jest skala reeksportu produktów rolnych z Polski via Ukraina do Rosji. Mówi się tylko o kierunku przez Białoruś. Na tym tle sprawa lwów na Cmentarzu Orląt we Lwowie wydaje się być drobiazgiem.
Zwrócę też uwagę na relatywizm w narracji partii rządzącej w odniesieniu do tzw. Jasiów wędrowniczków, czyli koniunkturalistów zmieniających barwy partyjne. Jeśli przechodzą do PiS, wszystko jest ok, ale jeśli przechodzą do innych naigrawaniom bądź gromom nie ma końca.
Nie zgadzam się z poglądem głoszonym przez prezesa PiS, że nie wolno stawiać znaku równości miedzy PiS i PO.
Wszystko zależy od tego co chcemy udowodnić. Członkowie jednej i drugiej formacji wywodzą się z tej samej, styropianowej opozycji solidarnościowej. Różnią się składem osobowym, a dzisiaj eksponuje się fakt, że PO jest jedynie partią władzy, bo nie można znaleźć jej programu wyborczego.
Jak to się stało, że udawało się jej uwodzić wyborców przez tyle lat? Dla wyborców nie ma znaczenia program partii którą popierają? Wystarczy TQM?
Czy istnieje zestawienie członków PiS z odzysku? Ilu ich jest w obecnym rządzie? Krąży powiedzenie, że głosowaliśmy na PiS, a mamy …?
Znacznie poważniejszym i trudnym do odparcia zarzutem jest skuteczność prac nad odnową państwa polskiego. Dokładniej brak skuteczności po stronie koalicji rządzącej. Nie trzeba być zbyt rozgarniętym żeby nie wiedzieć o co chodzi. Głębsze dochodzenia w każdej ujawnionej aferze wskazują na uczestnictwo ludzi związanych z obecną ekipą rządzącą. To źle wpływa na pijar rządzących. Temu zawdzięczamy, że po trzech latach rządów, efektownych zatrzymaniach różnych aferzystów, żadna sprawa nie trafiła do rozstrzygnięcia sądowego, nie zapadł żaden wyrok skazujący. Za to przebywający w aresztach skarżą skutecznie Polskę do Trybunałów unijnych o odszkodowania za bezprawne przetrzymywanie w areszcie bez sądu. Zdarzają się sprawy kiedy wyrok sądowy opiewa na czas krótszy niż trwający areszt i wówczas zasądzane jest odszkodowanie za które płacimy poprzez budżet my wszyscy.
Wielu z nas bulwersują idiotyczne wyroki sądów powszechnych, zasądzających odszkodowania, za mało komfortowe warunki odbywania kary /Bogucki/. Dziwne, że nikt nie wpadł dotychczas na wprowadzenie odbywania kary w więzieniu o obostrzonym rygorze, dla więźniów skazanych za szczególnie niebezpieczne przestępstwa kryminalne. W końcu więzienie to nie sanatorium czy hotel spa.
Kiedy doczekamy się uruchomienia Izby Dyscyplinarnej oraz Izby Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych w SN? Z jednej strony na okrągło mówi się o suwerenności Polski i konstytucyjności reformy wymiaru sprawiedliwości, a z drugiej strony wystarczy byle pomruk niezadowolenia ze strony urzędników Brukseli i reforma ulega zawieszeniu, a nawet cofnięciu zmian już wprowadzonych. Wszystko to odbywa się na zasadach nieformalnych, bez wyroków TSUE czy jasnego stanowiska KE. Nie ma wyroku czy decyzji, nie ma więc podstaw do formalnego odwołania. Słowem bezhołowie.
Coraz mniej ludzi jest skłonnych uwierzyć, że radykalne zmiany nastąpią jeśli koalicja rządząca utrzyma się u władzy przez kolejna kadencję.
Nie widzę komentarzy uzasadniających wzrost poparcia, najpierw PO, a teraz POKO, z około 17% do ponad 30% obecnie.
Nic nam nie grozi? Naprawdę? 

stary.piernik