Lato w pełni 2/2

cd

Do czego potrzebne jest dzisiaj antagonizowanie społeczeństwa?

Każda władza musi mieć swego chłopca do bicia. W sumie nic nowego. Nowością w tej grze jest odpowiedzialność zbiorowa, w dodatku wymierzana bez sądu. W ten sposób w III RP uczyniono winnymi wszystkich nieszczęść ogół zatrudnionych w MSW, MON i członków PZPR. Wyłączono natomiast członków ZSL i SD, chociaż wiadomo, że w PRL-u działali ręka w rękę z ówczesnym „reżimem”. Na dobrą sprawę nie wiadomo ile osób kwalifikuje się do oceny w oparciu o ustawę lustracyjną. Czytelnych kryteriów nie ma po dzień dzisiejszy.

Kto o tym zadecydował? Czy „okrągły stół” to faktycznie „zmowa magdalenkowa”?

Bezproduktywne gadanie o pociągnięciu do odpowiedzialności faktycznie winnych naruszenia prawa, przez blisko 30 lat zastąpiło konkretne działania. 

Wygenerowano „grubą kreskę”. Nie uznano PZPR za organizację przestępczą. Nie podjęto żadnych działań restrykcyjnych wobec członków PZPR, których było ponoć prawie 3 miliony. Mało tego, wielu z nich zasiliło szeregi partii rządzących, od PO i PiS poczynając.
Nie wspomnę, że mutacja PZPR, znana jako SLD, sprawowała przez kilka lat władzę w III RP. Z jej szeregów wywodził się prezydent, który przez dwie kadencje był najważniejszą osobą w państwie. Czy nas godnie reprezentował? Różnie o tym pisano.

Hasłem przewodnim III RP stała się lustracja. Na dobrą sprawę trzeba sobie przypomnieć o co tu chodzi. https://pl.wikipedia.org/wiki/Lustracja_osób_pełniących_funkcje_publiczne

III RP poniosła tu totalną klęskę. O potrzebie lustracji mówi się nieustannie, ale kolejne rządy nie były w stanie skutecznie jej przeprowadzić. Ten brak lustracji jest praprzyczyną wszystkich afer III RP. Dlaczego? To już materiał na kolejny felieton.  

Z samej lustracji zrobiono jej parodię. Lustrowano kandydatów na urząd prezydenta RP, posłów, senatorów itd. Czy kogoś wyeliminowano w ten sposób z życia politycznego? Pewnie tacy się znajdą, ale to są odosobnione przypadki. Pomnikowy przykład to TW Bolek.

Od samego początku nie było pomysłu jak przeprowadzić lustrację. Popełniano błąd za błędem. Pierwszy polegał na tym, że nie zabezpieczono archiwów i dopuszczono do ich niszczenia. Przy okazji część zasobów trafiła do archiwów domowych i służy do „grania teczkami”. Kolejny polegał na tym, że do archiwów wpuszczono, bez żadnej kontroli, osoby po uważaniu. To „zasługa” ministra Kozłowskiego”.

Po blisko 30 latach istnienia III RP żądanie przeprowadzenia lustracji to tylko zemsta polityczna.

Powodów do takiej oceny jest wiele. Pierwszym i podstawowym według mnie jest ustalenie kto ma ten proces przeprowadzić obiektywnie? Szeroko rozumiany wymiar sprawiedliwości nie został poddany lustracji in gremio, bo nie chciał tego sędzia Strzembosz. Dzisiaj wiemy, że „teczki” są na wielu dzisiejszych przedstawicieli palestry. Stąd mój brak wiary w ich obiektywizm przy wydawaniu wyroków lustracyjnych. Zresztą te wyroki mogą mieć dzisiaj znaczenie jedynie symboliczne, bo większość podlegających dzisiaj osądzeniu to już emeryci. Kary finansowe, polegające na drastycznej obniżce rent i emerytur to tylko przejaw bezradności rządzących. Na przestrzeni ostatnich miesięcy widać, że rządzący też nie mają przekonania do pomysłu i sprawa zostaje, po raz kolejny, odwleczona w czasie.

Pozostał mi jeszcze jeden wątek do skomentowania. To rola Kościoła w życiu publicznym kraju. Odróżniam Kościół hierarchiczny i Kościół powszechny. W czasach PRL-u Kościół był w opozycji do ówczesnej władzy. Za tym szły konkrety. W okresie pierwszej „Solidarności” i w stanie wojennym ten udział był znaczący. Przez poszczególne parafie szła pomoc potrzebującym, zwłaszcza pomoc materialna. Był też aktywny udział księży, którzy wspierali duchowo wiernych swą postawą i kazaniami wygłaszanymi z ambony. 

Było jeszcze coś nietypowego. Mianowicie w tych latach w kościołach swe poglądy głosili ludzie ówczesnej opozycji. Byli wśród nich ateiści i ludzie innych wyznań niż katolicy. Ten sam Kościół przystąpił do rozmów w Magdalence i przy „okrągłym stole”. Zrobił to w dobrej wierze, czy z wyrachowania? Przecież tamta władza doprowadziła do skrytobójczych morderstw wielu księży niewygodnych politycznie. Nie będę dalej dywagował na ten temat.

Po 1989 roku Kościół, otrzymał konkordat, a także komisję majątkową.

https://pl.wikipedia.org/wiki/Komisja_majątkowa

Niesmak budzi pazerność na dobra materialne. Komisja miała rozpatrywać zwrot majątku kościelnego upaństwowionego po II wojnie światowej. Tymczasem w zainteresowaniu komisji znalazły się również dobra zabrane przez zaborców w XIX wieku. Innym problemem stały się nadużycia które są rozpatrywane przez sądy powszechne. http://www.tvp.info/15592340/szesc-osob-odpowie-za-komisje-majatkowa-wsrod-nich-marek-p

Problemem z ostatnich miesięcy jest stanowisko Kościoła wobec uchodźców z Azji i Afryki. Wbrew stanowisku rządu polskiego i opinii społeczeństwa Kościół, poprzez swoich hierarchów, domaga się przyjęcia tych uchodźców do Polski. Na początek w ilościach symbolicznych, pomijając całkowicie doświadczenie państw które ten problem już przetestowały.

Ostatnio wielu, zwłaszcza niewierzących, bardzo chętnie powołuje się w tej sprawie na nauczanie Kościoła. Szczególnie im polecam ten cytat:

"Nie oglądajmy się na wszystkie strony. Nie chciejmy żywić całego świata, nie chciejmy ratować wszystkich. Chciejmy patrzeć w ziemię ojczystą, na której wspierając się, patrzymy ku niebu. Chciejmy pomagać naszym braciom, żywić polskie dzieci, służyć im i tutaj przede wszystkim wypełniać swoje zadanie – aby nie ulec pokusie „zbawiania świata” kosztem własnej ojczyzny" – St. Kard. Wyszyński Prymas Polski

Są zasady które nigdy nie powinny się dezaktualizować. 

stary.piernik