Punkt widzenia zależy od …

https://bezdekretu.blogspot.com/2017/02/do-rusofobow-i-antydemokratow.html

Ciekawy tekst i niemniej ciekawe komentarze pod nim.

Nikt nie mówi, że trzeba lubić A. Ściosa, ani zgadzać się z jego poglądami. Warto jednak czytać jego teksty i zastanawiać się jak dalece ma rację, czy też jej nie ma. Można też przeciwstawić mu felietony MK http://kontrowersje.net/ ale to inna kategoria wagowa.

Rzeczywistym problemem jest uzyskanie odpowiedzi na pytanie w co gra PiS?

Nie jestem wrogiem PiS, jestem jednak pilnym obserwatorem jego poczynań. Robię to od wielu lat. Mam też taką przywarę, że zawsze szukam dziury w całym.

Długo i to wbrew sobie dawałem tej partii taryfę ulgową. Starałem się usprawiedliwić jej poczynania trudnościami z jakimi przyszło się jej borykać po przejęciu władzy. Ale jak długo można?

W pierwszych miesiącach rządów nowej koalicji królowało przekonanie, że PiS „będzie rządził wiecznie”, bo nie ma i nie będzie miało z kim przegrać. Niestety, arytmetyczna większość to za mało.

Wcześniej jednak było pytanie dlaczego wygrał Andrzej Duda, a potem dlaczego wygrał PiS? A pytanie dodatkowe brzmiało: dlaczego przegrani nie kwestionowali wyniku wyborów chociaż wcześniej często mówiono, że wyniki mogą być sfabrykowane?

Nie łudźmy się, że ktokolwiek przyniesie nam odpowiedzi na te pytania na tacy. Nikt nie ma w tym interesu, zwłaszcza politycznego.

Nie mam wątpliwości co do tego, że Andrzej Duda wygrał nie dlatego, że jest postacią charyzmatyczną, a w dodatku jest wytrawnym politykiem. Nie wygrał też dlatego, że miał wyjątkowo sprawny komitet wyborczy. Więc dlaczego?

To samo pytanie trzeba powtórzyć w przypadku wyborów parlamentarnych. Dlaczego PiS wygrał, w dodatku przy takim ciekawym rozłożeniu głosów wyborców? Przecież to nie był tylko skutek „przejedzenia” wyborców ośmiu latami rządów koalicji PO-PSL. Ta koalicja miała wszelkie możliwości zapewnienia sobie kolejnej wygranej. 

Znowu powtórzę pytanie dlaczego więc przegrali? Bo tak chcieli? Wolne żarty!

W obydwóch przypadkach zaskoczenie przegranych było spore. Można się zastanawiać, czy autentyczne? Może w przyszłości dowiemy się coś więcej na ten temat.

Dzisiaj jesteśmy już 15 miesięcy po zmianie rządu i ponad półtora roku po zmianie prezydenta. Coraz częściej powtarzane są pytania o realizację obietnic wyborczych. Faktem jest, że inne obietnice składał ówczesny kandydat na prezydenta, a inne partia zmierzająca do objęcia władzy.

Nie ma się co czarować, realizacja obietnic idzie jak idzie. Gorzej jest z obietnicami które dzisiaj są starannie przemilczane. Do takich należy ujawnienie treści Aneksu do raportu WSI. Ten temat zwyczajnie nie istnieje. Czy to oznacza, że stał się nieaktualny?

Co do samego Aneksu, to dzisiaj nie wiadomo czy w ogóle jeszcze istnieje. Przynajmniej tyle powinno być oficjalnie powiedziane.

Taki dokument musi być przechowywany bezterminowo jako dokument o wartości historycznej. Jeśli ktoś odważył się go zniszczyć, powinien ponieść odpowiedzialność karną. Jeśli istnieje, powinno być jednoznacznie powiedziane co decyduje o jego dalszym utajnieniu. Od jego opracowania minęło już przynajmniej 7-8 lat. Jeżeli faktycznie żyjemy w demokratycznym i suwerennym kraju nie widzę podstaw do traktowania suwerena jak stada baranów.

Oceną efektów rządów nowego układu politycznego zajmuje się wielu polityków i publicystów. Są tu dwie kategorie ocen, albo nachalnie chwalące wszystko co jest autorstwa PiS, albo potępiające w czambuł, w czym specjalizuje się totalna opozycja. Ocen pośrednich, w miarę obiektywnych, można szukać ze świecą w ręku.

Chwalcy odwdzięczają się, bo teraz nadszedł ich czas. Rekordy biją bracia Karnowscy i Sakiewicz. Wszędzie ich pełno. O totalnej opozycji nie wspomnę, bo nie ma o czym.

A co z rządem? Rząd, moim zdaniem, podobnie jak królowa angielska, panuje, ale nie rządzi. Znowu pytanie dlaczego? Nie posądzam tego rządu o nieudolność. Ten rząd, podobnie jak poprzednie, ma związane ręce. Ma wyznaczony zakres samodzielności i na tym koniec. Ktoś zapyta kto wyznacza te granice? Odpowiem pytaniem: jaki jest cel wyjazdów kolejnych rządów i prezydentów do Jerozolimy? Tylko po to żeby mieć fotkę pod Ścianą Płaczu?

Nie znam innego kraju poza Polską, który odbywa regularne pielgrzymki do kraju zaprzyjaźnionego, prawie w pełnym składzie i z takiego wyjazdu nie ma pełnej relacji w mediach. Nie wszystko da się zrzucić na karb nostalgii.

Ten rząd przyjął formę rządzenia poprzez generowanie kryzysów. Tylko dokąd to zaprowadzi? Ustawiczne zapewnianie nas o dbałości władzy o nasze bezpieczeństwo jeszcze niczego nie dowodzi. Zagrożeń jest zbyt wiele, a możliwości przeciwdziałania nim niewielkie. 

Moim skromnym zdaniem większość naszego społeczeństwa nie ma pojęcia o realnych zagrożeniach dla Polski. Zagrożenie militarne to ostateczność. Ale od czego mamy fachowców? Mniej się mówi o tym, że tych fachowców mamy coraz mniej. Starzy wymierają, a młodzi, po licencjatach, coraz mniej umieją. Jest coraz większe zapotrzebowanie na informatyków, a tymczasem spotykam się z opiniami, że absolwent kierunku informatycznego, po studiach, nie potrafi samodzielnie napisać prostego programu. Jak taki delikwent ma uczestniczyć w wojnie z cyberprzestępczością?

Ale to już nie moje zmartwienie. 

stary.piernik