Mam dość opowieści o Lechu Wałęsie

Czy nastał czas na ocenę Lecha Wałęsy jako postaci historycznej? Chyba na to za wcześnie. Dzisiaj bardziej oceniamy go jako człowieka.

Trudno oceniać go bez uprzedzeń. Z upływem czasu pojawia się coraz więcej szczegółów z jego przeszłości. Nie jest to zbyt ścisłe, bo te szczegóły są od dawna znane. Teraz są tylko układane w porządku chronologicznym.

Wałęsa miał problemy z sobą od wczesnego dzieciństwa. Problem w tym, czy ujawnione fakty miały w rzeczywistości miejsce, czy są wytworem służb? 

Jest tego sporo. Początki można rozpatrywać w kategoriach humorystycznych, chociaż wielu obrazi się na to co piszę.

Wałęsa pochodzi z wielodzietnej rodziny. Bracia do spokojnych nie należeli. Rozrabiali do tego stopnia, że dla społeczności wiejskiej nie byli anonimowi. Lech był wyznawcą moralności socjalistycznej. Nie miał więc problemów z przywłaszczeniem sobie mienia państwowego. 

Nie miało to dla niego konsekwencji, poza tym, że trafił do kartotek milicji. Ale pozostała zasada, której był wierny, że ważniejsze dla niego jest dobro osobiste ponad dobro ogółu.

Korzystał z tego podczas odbywania służby zasadniczej donosząc na kolegów. Musiał uzyskać pozytywną ocenę SB, skoro szybko przyjął się jako ich współpracownik podczas wydarzeń grudnia 1970 na Wybrzeżu. Wtedy ta współpraca została sformalizowana.

Jakie ma znaczenie czy „urwał się” służbom po 1976 roku, czy nie? Patrząc na to co się działo później, nie jest wielkim błędem przyjęcie, że spod opieki SB przeszedł pod opiekę „wojskówki”, czyli kontrwywiadu wojskowego. Tu może być jakaś nieciągłość w naszej wiedzy na temat Lecha Wałęsy.

Lech Wałęsa nie jest asem intelektu dlatego z upływem lat plącze się w swych wynurzeniach. Warto pamiętać, że przez lata, po dzień dzisiejszy, nie odstępuje go jego opiekun z ramienia SB M. Wachowski, zwany też kapciowym. Ostatnio można go zobaczyć na zdjęciach z pobytu Wałęsy na Florydzie.

Wielkość Wałęsy wynika z tego, że miał dobry PR. Nawet wtedy, gdy wytwarzano materiały szkalujące go, to z perspektywy czasu okazywało się, że miało to na celu jego dyscyplinowanie. Podczas internowania nie spotkała go krzywda, jak wielu innych działaczy opozycji, przetrzymywanych w innych ośrodkach rozrzuconych po całej Polsce. Był przygotowywany do nowych zadań. Był tylko posłusznym wykonawcą poleceń swoich mocodawców. On był zwyczajnie zbyt głupi żeby samodzielnie reaktywować Solidarność w wersji uruchomionej w 1988 roku. Jego próżność nie ma granic i dzisiaj on naprawdę wierzy w swoje dokonania o których uparcie opowiada.

Jest jeszcze wymagana odpowiedź na pytanie dlaczego ludzie z opozycji solidarnościowej tak żarliwie go bronią? Moim zdaniem odpowiedź jest dość prosta. Mówimy o okresie minionych 30-40 lat. To całe dorosłe życie więcej niż jednego pokolenia. Nie można przyznać się, nawet przed sobą, że postawiło się na złego konia. To przekreślenie własnego życiorysu. 

Kogo na to stać?

Z mojego punktu widzenia nie ma większego znaczenia czy archiwum Kiszczaka zawiera dokumenty oryginalne, czy fałszywki. Lech Wałęsa wielokrotnie dowiódł, że przypisuje sobie zasługi których nie on jest autorem, a przynajmniej nie wyłącznym. To powinno nam wystarczyć. Ostateczna ocena należy do historyków, a to sprawa wielu lat wnikliwych badań.

stary.piernik