Ukraina raz jeszcze

Mija kolejny tydzień, więc spróbuję zastanowić się co z tą Ukrainą? 

Zacznę od tego, że świat zachodni nie ma pomysłu na rozwiązanie problemu. Przeważa kunktatorstwo. Wewnątrz UE jest zasadnicza rozbieżność interesów. Polska, jako kraj „frontowy” jest żywotnie zainteresowana konkretnymi i skutecznymi działaniami wobec Rosji. Tego stanowiska nie podziela jednak większość z pozostałych państw członkowskich. Dominuje pogląd „moja chata z kraja”. Wielcy przedkładają własne, doraźne interesy ponad interes ogółu. A oni decydują. Pomniejsi zaś starają się nikomu nie narazić.

Z upływem czasu ujawniane są kolejne szczegóły spotkania w Wilnie. Choćby ten, że Francja nie zgodziła się na zapis w umowie stowarzyszeniowej z Ukrainą o perspektywie członkostwa z UE. O ilu sprawach ciągle jeszcze nie wiemy?

Jednocześnie rozwija się wojna psychologiczna. I to po obu stronach. Ukraina stara się przedstawić w roli niewinnej, zgwałconej panienki. Dlaczego mamy im bezkrytycznie wierzyć? Nasze media mają określony interes, który sprowadza się do tego, że musimy mieć Ukrainę po stronie świata zachodniego. Nikt nie stawia otwarcie pytania: dlaczego? Starannie wycisza się i odkłada na zaś problem historyczny, czyli rozliczenia przeszłości stosunków polsko-ukraińskich, zwłaszcza okresu II wojny światowej. Protestujący na Majdanie mają na sztandarach roszczenia do ziem aktualnie będących w granicach Polski. Nas to nie razi? Bohater historyczny Majdanu, Stepan Bandera, to dla nas zbrodniarz wojenny i ludobójca. Też mamy o tym zamilczeć?

Mentalność niewolnika, która dominuje w społeczeństwie ukraińskim spowodowała, że bez protestu przyglądali się przez lata jak okradają ich cwaniacy rodzimego chowu. Pod względem korupcji należą do tej samej kategorii co Rosja. 100 najbogatszych Ukraińców jest właścicielami 80% majątku narodowego! Obecny premier jeszcze kilka lat temu należał do najgroźniejszych reketerów!

Mając na granicy sąsiada jakim jest Rosja, przez ponad dwadzieścia lat rozkładali własną armię, w ramach oszczędności. Nie potrafili, czy nie chcieli wyszkolić własnych dowódców wyższego szczebla? Dzisiaj jako powód klęski na Krymie podają, że dowódcy wojsk tam stacjonujących są po tych samych akademiach wojskowych co stojący naprzeciw nich Rosjanie. Przyczyn dotychczasowych klęsk trzeba szukać w demoralizacji tej armii. 

Media podają, że Ukraina była powiadomiona na tydzień naprzód o ruchach wojsk rosyjskich na Krymie. I co? Nic. Nie wyprowadzono nawet floty wojennej na otwarte morze. W rezultacie zatopienie jednego okrętu u wejścia do portu wyeliminowało tą flotę z gry.

Protesty na majdanach trwały od października, czy listopada. Rzadko pojawiało się pytanie: kto je finansował? Nie upowszechnia się informacji, że Soros i jemu podobni wpakowali w ten interes miliardy dolarów. Oczywiście z przekonaniem, że im się to zwróci. Nie wierzę żeby Julia Tymoszenko nie wysupłała paru groszy a konto przyszłej prezydentury.

Ukraina to kraj mlekiem i miodem płynący. W ostatnich latach okazało się, że mają olbrzymie złoża ropy i gazu. Również łupkowego. Wiele firm, które wykupiły koncesje na poszukiwania w Polsce, przeniosło się na Ukrainę. Ze swoimi pieniędzmi. Nie mogą dopuścić, żeby to wszystko przeszło we władanie Rosji.

A co w tym wszystkim robi Rosja? Broni własnych interesów! Robi to konsekwentnie od lat. Nie jestem fanem Putina ani Ławrowa. Jednak oni są konsekwentni w tym co robią. A świat zachodni nie robi nic konkretnego, żeby im w tym przeszkodzić. Po co umierać za Krym?

Podobnie jak kiedyś za Gdańsk. 

stary.piernik