Co z tą Ukrainą?

Od pewnego czasu, za sprawą Julii Tymoszenko, głośno w mediach o Ukrainie. Sprawa jest prosta i jednocześnie skomplikowana. Prosta, bo w oparciu o obowiązujące na Ukrainie prawo oskarżono i skazano J. Tymoszenko za nadużycie władzy podczas sprawowania przez nią urzędu premiera Ukrainy.
Poszło o kontrakt gazowy z Rosją. W systemie prawnym Ukrainy nie funkcjonuje odpowiednik naszego Trybunału Stanu. Stąd nadużycia władzy podlegają kodeksowi karnemu.
Ta sprawa stała się przedmiotem zainteresowania światowej opinii publicznej, a bardziej polityków całego świata, od USA poczynając, na Rosji kończąc. Starają się oni nakłonić legalnie wybranego prezydenta Ukrainy Janukowycza do uwolnienia J. Tymoszenko z więzienia /dokładnie kolonii karnej/, a dodatkowo do zmiany prawa, w wyniku czego politycy ukraińscy podlegaliby odpowiedzialności wyłącznie konstytucyjnej. W tym momencie należy postawić pytanie jak powinien zareagować Janukowycz? Ukraina jest niepodległym państwem i w ramach obowiązującego u nich prawa może robić co uzna za stosowne.
Problemem Ukrainy jest wszechogarniająca korupcja. Gdyby Ukraina postępowała według standardów chińskich, rażące przypadki korupcji karane byłyby karą śmierci. Tak jednak nie jest. Mimo tego świat jest niezadowolony. W Rosji za podobne sprawy winni trafiają do kolonii karnych na długie lata. Świat protestuje, a Rosja robi swoje. Też walczy z korupcją. Ale w przypadku J. Tymoszenko Rosja przyłączyła się do chóru protestujących. I świat to kupuje. Dlaczego? Świat protestuje po części dla zasady. Rosja robi to z premedytacją we własnym partykularnym interesie. Rosja ma problem z prezydentem Janukowyczem. W chwili obejmowania przez niego urzędu prezydenta Ukrainy przedstawiano go jako zwolennika maksymalnego zbliżenia z Rosją. Z upływem czasu sytuacja ulegała zmianie.
Ukraina zasmakowała w niepodległości. Prowadzi niezależną politykę. Stara się nawiązać dobre stosunki z UE. Jest zainteresowana współpracą z NATO. To wszystko jest wbrew interesom mocarstwowym Rosji. Są przypuszczenia, że Rosja chce uwolnienia J. Tymoszenko i jej powrotu do władzy. J. Tymoszenko to wygodny partner dla Rosji. Ktoś na kogo Rosja ma „haki”.
Na to wszystko nakładają się inne sprawy. Ukraina od lat stara się o wejście do UE. Ze strony Brukseli są głosy poparcia. Jednak wszystko kończy się na deklaracjach. Dlaczego tak się dzieje? Ukraina dla Unii jest problemem nieco podobnym do Turcji. Zaznaczam, nieco podobnym. Ukraina jest dużym powierzchniowo i ludnościowo państwem, które po wejściu do UE zakłóciłoby równowagę sił starej ósemki. Ale Ukraina to w zasadzie rolnictwo. Gorzej z przemysłem. Więc kolejny kraj, który będzie wyciągał rękę po dotacje unijne. A Unia przeżywa kryzys. Kolejka po sponsoring jest długa. Rynek zbytu to co innego.
Po drugiej stronie, czyli od wschodu jest Rosja. Ta nigdy nie zrezygnowała z wchłonięcia ponownie Ukrainy. Wszystko co się dzieje wokół Ukrainy trzeba oceniać pod kątem szans na wchłonięcie Ukrainy przez Rosję. Nie można też zapominać o sytuacji wewnętrznej Ukrainy. Tu jest dość wyraźny podział na Ukrainę Wschodnią i Ukrainę Zachodnią . Wschodnia łaskawszym okiem spogląda na Rosję. Zachodnia swą przyszłość widzi w zbliżeniu z Europą.
Jak w tym wszystkim ma zachować się Polska?
stary.piernik