Obiecanki, cacanki …

Zacznę od sloganów. A więc polityka nie jest zajęciem dla panienek z dobrych domów.
Dalej, polityk mówi prawdę tylko wtedy gdy się pomyli. Dodam jeszcze klasyka mówiącego, że ciemny lud wszystko kupi.
Można w ten sposób jeszcze długo. Tylko co z tego wynika? I dużo i niewiele.
Wchodzimy coraz głębiej w sezon wyborczy który zakończy się po wyborach prezydenckich.
O co chodzi w tych wszystkich wyborach, a więc do PE, do parlamentu krajowego i wyborach prezydenckich?
Spróbuję opisać to możliwie krotko:
W wyborach do PE, w wersji polskiej, mniej chodzi o to kto zgarnie więcej mandatów. Sedno sprawy wyłożył Schetyna dla którego wynik głosowania oznacza polityczne być albo nie być. Dla niego sprawa jest prosta. Jego koalicja europejska musi uzyskać przynajmniej 1 mandat więcej niż PiS.
Na głowę Schetyny czyha Tusk który chce go zastąpić i doprowadzić do całkowitego wyeliminowania ze sceny politycznej. Cala reszta to tylko ozdobniki bez większego znaczenia.
Inny wątek to szukanie odpowiedzi na pytanie czy PiS uprawia rozdawnictwo naszych pieniędzy, czyli jaki jest polityczny sens programu 500+. Żeby nie było niedomówień, nie kwestionuję sensu tego programu. Chodzi tylko o to, że to samo można zrobić inaczej, a w dodatku taniej.
Otóż polityk nie byłby sobą gdyby od niego nic nie zależało. On musi mieć realną władzę. Ta władza polega na tym, że polityk poprzez swe  decyzje może dawać, ale też zabierać.
W przypadku programu 500+ wyliczono, że jego koszty są porównywalne z wpływami z I progu podatkowego z PIT /18%/, czyli około 40 mld zł. Sugestia jest taka, że efekt równoważny dla programu 500+ można osiągnąć likwidując PIT dla wszystkich mających dochody w przedziale I progu podatkowego. Dodatkową korzyścią byłaby likwidacja kilku tysięcy stanowisk pracy w administracji podatkowej, a także pomocy społecznej.
Niestety, jest to jedno z pobożnych życzeń którymi żyją wyborcy. Gdyby zrealizować taki pomysł to co mogą zaoferować jeszcze politycy dla zyskania naszej przychylności? http://niewygodne.info.pl/artykul9/04767-Koszty-500plus-rowne-kwocie-z-podatku-PIT.htm
Propagandowo korzystniej jest przekładać pieniądze z kieszeni do kieszeni.
Z pieniędzmi zawsze były tylko kłopoty. Szczególnie z ich racjonalnym wydatkowaniem. W końcu afery nie są skutkiem działań zgodnych z obowiązującym porządkiem prawnym.
Wśród wielu rodzajów afer gospodarczych są i takie które są efektem niedopełnienia obowiązków wynikających z zajmowanego stanowiska służbowego. Zawsze można zastanawiać się czy niedopełnienie obowiązków jest skutkiem niewiedzy czy zamierzonego działania?
Jednym z takich przypadków jest prywatyzacja PZU i związana z tym sprawa Eureko. http://niewygodne.info.pl/artykul8/03887-Prywatyzacja-PZU-czyli-nierozliczona-afera.htm Stoimy tu wobec faktu jakim jest wypłacenie olbrzymiego odszkodowania na rzecz Eureko oraz decyzji o postawieniu przed Trybunałem Stanu ministra skarbu w rządzie Buzka Emila Wąsacza. Moim zdaniem Wąsacz powinien mieć „towarzystwo” w osobie Aldony Sowińskiej https://pl.wikipedia.org/wiki/Aldona_Kamela-Sowi%C5%84ska Niestety, przypadek Wąsacza pokazuje fasadowość, a właściwie niewydolność państwa polskiego.
Wąsacz przed Trybunałem Stanu stoi już ponad 14 lat! Od 2012 roku mówi się, że jego sprawa ulegnie przedawnieniu. Ze względów proceduralnych proces tkwi w miejscu i nie ma chętnych do zmiany tego stanu rzeczy.
Wąsacz ma się dzisiaj dobrze. Od lat jest prezesem Stalexport Autostrada Małopolska SA która doi pieniążki z eksploatacji odcinka autostrady A4 /Kraków-Katowice/. https://pl.wikipedia.org/wiki/Stalexport_Autostrada_Ma%C5%82opolska
W naszych realiach kolejka „chętnych’ do Trybunału Stanu powinna być spora. Niestety, życie pokazuje, że Trybunał Stanu jest typową instytucją  fasadową. https://pl.wikipedia.org/wiki/Trybuna%C5%82_Stanu
W III RP nie wydał żadnego wyroku skazującego.
Za ciekawsze uważam nie postawienie wielu polityków przed jego obliczem mimo, że swoimi dokonaniami na to zasługiwali. Wysnuwam z tego wniosek, że politycy boją się że sami mogą, przy odrobinie „szczęścia” stać się podsądnymi. Postawienie przed Trybunałem Stanu w III RP ma wymiar zemsty politycznej. Świadczą o tym próby postawienia przed nim w 2015 roku Zbigniewa Ziobro i Jarosława Kaczyńskiego. https://www.fakt.pl/wydarzenia/polityka/to-ci-poslowie-ocalili-ziobre-przed-trybunalem-stanu/yhl5l7l#slajd-7 Wniosek został wówczas utopiony siłami własnymi koalicji PO-PSL której zabrakło 5 własnych głosów.
W obecnej kadencji Sejmu nowych wniosków nie zgłoszono chociaż na początku kadencji takie zapowiedzi można było usłyszeć.
 
Część opozycji, tej mniej radykalnej np. spod znaku Kukiz’15 zwraca uwagę, że rządzący zamiast wikłać się w spory ideologiczne, powinni zająć się rozwiązywaniem realnych problemów społecznych w oparciu o obowiązujące prawo, a tam gdzie jest ono niewydolne, wprowadzać nowe rozwiązania. 
Jedną z ciekawszych propozycji jest przywrócenie instytucji sędziego pokoju. Dla ruszenia sprawy z miejsca potrzebna jest wola polityczna rządzących. Dotychczas pozytywnie odnosi się do niej prezydent Duda, posłowie Kukiz’15, a także urzędnicy ministerstwa sprawiedliwości.
Pozytywnego finału nie należy oczekiwać w obecnej kadencji parlamentu. 

stary.piernik