Kiedy skończą się nasze kłopoty?

Awantury których jesteśmy ostatnio świadkami potwierdzają moje ulubione powiedzenie,
że „najważniejsze jest to czego nie widać”. Nie wszystko da się odczytać między wierszami.
Z drugiej strony, dostępnych informacji jest tyle, że powstaje z tego jedynie szum medialny.
Z jednej strony wybory, w kraju i za granicą. Z drugiej polityka wyglądająca z każdego kąta.
Nie ze wszystkim sobie radzimy.
Moim zdaniem, media za dużo próbują zrzucić na karb wyborów jako takich. Wybory to nie koniec świata, ani cokolwiek w tym stylu. Są powtarzalne. Chamstwo zawsze nim będzie żeby nie wiem jak się starać je pudrować. W końcu wybory w Izraelu to nie nasze zmartwienie. Nie obiecuję sobie zbyt wiele po tym co nas spotkało w ostatnich dniach. Tu potrzebna jest rewolucja, a o tym można tylko marzyć.
Polaków od dawna krew zalewa gdy widzą i czytają o bezczelnych zachowaniach Żydów i wszelkich lobby żydowskich wobec Polski i Polaków. Ten niesmak pogłębia brak jakiejkolwiek skutecznej reakcji polskich władz wobec afrontów z jakimi się ustawicznie spotykamy.
Najprostszy przykład to wycieczki młodzieży żydowskiej przyjeżdżającej do Polski. Czy przyjeżdżają do jakiegoś kraju frontowego, że towarzyszy im uzbrojona w broń ostrą ochrona?
Dlaczego w KL Auschwitz-Birkenau oprowadzają ich przewodnicy z Izraela? Oni lepiej znają historię tych miejsc?
W krajach gdzie kwitnie turystyka jest zakaz korzystania przez grupy zorganizowane z własnych przewodników /ochrona rynku pracy/. Kto kontroluje jaki jest przekaz przewodników dla  tych grup?
Wydajemy olbrzymie pieniądze na muzea, zabytki kultury żydowskiej, utrzymanie cmentarzy żydowskich itd. Czy to należy do naszych wyłącznych obowiązków?
Jednocześnie są setki, czy tysiące powodów dla których nie mogą powstać muzea upamiętniające dokonania Polski i Polaków.
Jest rzecz o wiele gorsza, bo z powodów których mogę się jedynie domyślać, tracimy realny wpływ na zarządzanie i funkcjonowanie obiektów muzealnych np. muzeum POLIN. Jakim prawem Żydzi zawłaszczają miejsca pamięci narodowej i traktują tam Polaków jak intruzów? Dlaczego bez żadnych konsekwencji pozostają afronty wobec Polaków podczas obchodów rocznic wyzwolenia KL Auschwitz?
Szkalowanie Polski i Polaków trwa w najlepsze. Końca tego nie widać. Najczęściej nikt nie przeprasza i nie ma zamiaru przepraszać. Jeśli sporadycznie do przeprosin dochodzi, to faktycznie są one kolejnym spostponowaniem nas.
Proste pomysły na ukrócenie tego procederu, czyli pozwy sądowe wytaczane przez wynajęte kancelarie prawne z USA nie mogą doczekać się realizacji. Skutecznym batem na oszczerców są wysokie kary finansowe. Innej drogi nie znam.
Z tym wszystkim związana jest jeszcze jedna zagadka. Dlaczego w Polsce Żydzi ukrywają się? Wstydzą się swojej narodowości, czy boją się? Czego? Według spisu powszechnego w Polsce ich nie ma, ani jako narodowości, ani grupy etnicznej /są wykazane inne, liczące nawet kilkaset osób/. Wobec tego jaki status mają ci którzy się ujawnili? Są oddelegowani? Przez kogo?
Na relacjach polsko-żydowskich świat się nie kończy, ale Polska i Izrael mają wspólnego sojusznika jakim są USA. Różnica polega na tym, że USA przymykają oko na ekstrawagancje i ekscentryczne zachowania Izraela we własnym kraju i na arenie międzynarodowej. Te same USA, nie wiedzieć czemu, traktują Polskę i Polaków jak republikę bananową, czy coś znacznie gorszego. Trzeba uczciwie przyznać, że doskonale im to ułatwiamy. Kochamy być petentem? Po co nam dzisiaj, po 30 latach III RP, bezwizowa podróż do USA? dla zasady. Mieszamy dwie sprawy tj. wizy i pozwolenie na pracę, a tej nie brakuje, w dodatku znacznie bliżej, w Europie.
Kolejna sprawa to nasze relacje z USA. Jakoś trudno przyjąć do wiadomości, że USA dobre relacje z Polską traktują wyłącznie w kategoriach biznesowych. Widać to było jaskrawo podczas konferencji bliskowschodniej. Delegacja USA zachowywała się jak grupa komiwojażerów zainteresowana tym co tu można korzystnie dla nich sprzedać, albo jak nas złupić. Konferencja miała umożliwić realizację celów USA i Izraela. Czy przyniosła jakieś wymierne korzyści Polsce? Na razie ich nie widać. Za to szkody już są widoczne i chodzi nie tylko o Izrael.
Jest taka dziwna prawidłowość, Polska stara się być w pierwszym szeregu państw nakładających embargo, czy też protestujących przeciwko komuś lub czemuś. Później okazuje się, że protest innych był na tyle umowny, że mogli realizować bez utrudnień interesy gospodarcze.
Tak jest od zawsze w relacjach Francja-Rosja, czy Niemcy-Rosja. Wszystko wskazuje że podobnie będzie w relacjach z Iranem. To jest bardzo chłonny rynek i solidny kontrahent. Czy znajdzie się tam miejsce dla Polski?
Udział w wojnie z Iranem do której prze Izrael jest nam potrzebny jak przysłowiowej świni siodło.
Takich wątpliwych poczynań można zaobserwować więcej.
Na Ukrainie trwa wojna-nie wojna. Teraz okazuje się, że w pobliżu Odessy Amerykanie budują dużą bazę wojskową. W perspektywie ma być w sąsiedztwie budowany gazoport LNG.
Jaką właściwie rolę odgrywamy w relacjach z Ukrainą?
W znacznie większej odległości od nas, w Wenezueli, toczy się bój o budowę rosyjskiej bazy lotniczej dla bombowców strategicznych. Czy USA na to pozwolą? Czy są jeszcze wystarczająco silni? Różne rzeczy na ten temat można przeczytać.
Punktów zapalnych na naszym globie nie brakuje i nikt nie wie gdzie i kiedy znajdzie się ten punkt zapalny. Pytanie jest o tyle kłopotliwe, że zarówno Trump jak i Putin mają spore problemy wewnętrzne i wywołanie konfliktu międzynarodowego może być im na rękę. Zwłaszcza, że obaj obiecali swym narodom, że przyszła wojna nie będzie się toczyła na ich terytorium. 


stary.piernik