Kaj my som pieronie?

Znowu dała o sobie znać potęga mediów.

Od czego by tu zacząć? Najlepiej od początku. Tylko co ma być tym początkiem?

Żeby nie wracać do stworzenia świata, za ten umowny początek przyjmuję lansowane od lat w światowej przestrzeni medialnej kłamstwo o „polskich obozach koncentracyjnych”.

Polska przez lata ten problem lekceważyła /dlaczego?/, aż wreszcie do sprawy włączyły się różne inicjatywy społeczne /LOS, Ordo Iuris itp./. Teraz dopiero państwo polskie przypomniało o swoim istnieniu.

W piątek odbyło się w Sejmie drugie czytanie projektu ustawy o zmianie ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej z 1998 roku /druk nr 806/. Tym razem sprawa nie pojawiła się nagle, z czwartku na piątek, pod osłoną nocy. Projekt wpłynął do Sejmu 30 sierpnia 2016 roku, a więc było dość czasu żeby się nim szczegółowo zajęli posłowie i komisje sejmowe. Wprowadzone w ustawie uszczegółowienie ma na celu ochronę dobrego imienia Rzeczypospolitej Polskiej i Narodu Polskiego. Rozwinięcie zawarte jest w proponowanym rozdziale 6c.

W sobotę, na terenie b. obozu zagłady KL Auschwitz-Birkenau  odbyły się uroczystości upamiętniające 73 rocznicę wyzwolenia obozu przez Armię Czerwoną.

Mało się mówi o tym, że wojska radzieckie niczego nie wyzwalały, bo Niemcy już 17 stycznia 1945 roku ewakuowali obóz. W tzw. marszu śmierci na trasie Auschwitz- Wodzisław Śląski /63 km/, po dotarciu do docelowych obozów koncentracyjnych na terenie III Rzeszy i Austrii  zginęło około 15 tysięcy więźniów z blisko 56 tysięcy które wyruszyły z Auschwitz.

W trakcie uroczystości na terenie KL Auschwitz doszło do skandalu dyplomatycznego, który wywołała  ambasador Izraela w Polsce https://pl.wikipedia.org/wiki/Anna_Azari Skandal dotyczy jawnej ingerencji oficjalnego przedstawiciela obcego państwa w Polsce w ustawodawstwo polskie, w dodatku na etapie tworzenia prawa. Zachowanie pani ambasador przypomina jako żywo zachowanie Repnina, albo Aristowa, ale wydaje mi się, że Polska nie jest jeszcze kolonią izraelską. W internecie można znaleźć komentarze przypominające, że nie jest to pierwszy z jej strony taki przypadek. Kolejne wypowiedzi ambasador Izraela  potwierdzają, że jej zachowanie nie było przypadkowe. Najświeższe co „wyprodukowała” to stwierdzenie, że Izrael wspólnie z Polską opracuje projekt ustawy o IPN, który zadowoli obie strony.

Moim zdaniem, pierwszą rzeczą którą powinien zrobić rząd polski, to uznać obecnego ambasadora Izraela w Polsce za persona non grata. Dopiero w dalszej kolejności można podjąć dyskusję merytoryczną z Żydami. Jest to tym bardziej zasadne, że przedstawiciele władz polskich oficjalnie stwierdzili, że nie zostaną zmienione zapisy ustawy aktualnie procedowanej w Parlamencie. Jednocześnie ci sami przedstawiciele władz polskich przyznali, że projekt ustawy był konsultowany z ambasadą Izraela!

Nie wiem jaki obrót przybierze hucpa wokół ustawy o IPN, ale warto się temu z uwagą przyglądać. Raz dlatego, że dziwnym zbiegiem okoliczności przez lata powojenne i to zarówno w czasach PRL-u jak i kolejnych rządów III RP, nie udało się prawnie uregulować problemu „polskich obozów koncentracyjnych”. Dwa dlatego, że Izrael i lobby żydowskie od lat skutecznie zawłaszczają prawo do martyrologii ofiar II wojny światowej. Holocaust mają na wyłączność i dlatego taki histeryczny i bezzasadny atak na Polskę, gdy domagamy się tylko prawdy historycznej zamiast bezkarnego szkalowania Polski, że były „polskie obozy koncentracyjne”.

Przyjmując logikę środowisk żydowskich, z równym powodzeniem można powiedzieć, że były „żydowskie obozy koncentracyjne”, bo większość więźniów stanowili w nich Żydzi. Trudność polega jednak na tym, że według Paula Johnsona, brytyjskiego historyka, Niemcy utworzyli w latach 1933-1945 u siebie i w krajach sąsiadujących, 1634 obozy koncentracyjne oraz ich filie i ponad 900 obozów pracy. Sześć z obozów koncentracyjnych zyskało ponure miano obozu zagłady. Były to obozy w Chełmnie i w Auschwitz na polskich terytoriach przyłączonych do Rzeszy, oraz w Treblince, Sobiborze, Majdanku i Bełżcu w Generalnym Gubernatorstwie.  http://dzieje.pl/aktualnosci/niemieckie-obozy-zaglady-i-obozy-koncentracyjne Inne źródła mówią, że tych obozów było ponad 12 tysięcy. Wszystko zależy od metodologii liczenia.

Liczbę więźniów ocenia się na około 18 milionów, a ofiar śmiertelnych na 11 milionów, z tego w obozach zagłady wymordowano około 2,5 mln więźniów.

Według dostępnych źródeł Żydzi polscy stanowili 1,8 mln ofiar, a do tego trzeba doliczyć Żydów innych narodowości /Niemcy, Francuzi, Czesi, Rosjanie itd./

Historycy do dzisiaj nie są zgodni co do liczby ofiar śmiertelnych II WW. Waha się ona od 35 do 60 mln ludzi. https://ciekawostkihistoryczne.pl/2016/10/26/ile-osob-zginelo-w-ii-wojnie-swiatowej/#2

Jakby więc nie liczyć ofiary żydowskie to maksymalnie 10% ofiar śmiertelnych.

Życie Żyda ma inną wartość niż każdej innej nacji?

Dlaczego? 

stary.piernik