Kto tu rządzi?

Jak wielu obserwatorów i komentatorów naszej sceny politycznej waham się.
Komu wierzyć i dlaczego? Zmienili się konferansjerzy i co poza tym?

Jako starszy człowiek bardziej zwracam uwagę na to co było niż co jest. Przy takim założeniu narasta we mnie niepokój. Niepokój wynika ze wzrastającej świadomości, że znowu daliśmy się wykołować. Przez kogo? Oczywiście przez obecną partię rządzącą. 

Nie obawiam się krytyki, bo nikt tu nie komentuje. Są tacy co czytają owszem i robią swoje.

Od kilku miesięcy zastanawiam się dlaczego prezydentem RP został mało znany kandydat, który wygrał z pewniakiem. Ten dla odmiany wynajął swoje prywatne mieszkanie na okres równy kadencji prezydenta. Nowy okazał się na tyle wspaniałomyślny, że za symboliczną kwotę użyczył mieszkanie z zasobów kancelarii prezydenta. Już to daje do myślenia. Skąd to zamiłowanie do bezinteresownych dobrych uczynków?

W kampanii wyborczej aż roiło się od stwierdzeń jaki to ten Komorowski jest be. Komorowski przegrał wybory, a zwycięski prezydent jednoznacznie dał do zrozumienia, że nikomu z ekipy poprzednika i samemu poprzednikowi, włos z głowy nie spadnie. Bo niby za co? Więc mieliśmy Komorowskiego na trybunie honorowej 11 listopada. Komorowski bryluje w mediach. Komorowski recenzuje rząd i prezydenta. Komorowski otworzył instytut dla miłego spędzania czasu wolnego. Jednym słowem Komorowski ma się dobrze.

Newralgicznym punktem od lat jest sprawa aneksu do raportu o WSI. Po pięciu latach sprawa przestała mieć znaczenie do tego stopnia, że dzisiaj nie wiemy, czy aneks istnieje i czy zostanie kiedykolwiek upubliczniony. Kto nam robi wodę z mózgu i dlaczego?

Mój pogląd na sprawę obecnej prezydentury jest taki, że prezydent na serio chce być prezydentem wszystkich Polaków, a więc będzie się starał być dla wszystkich dobry. Bo celem nadrzędnym jest reelekcja. W drugiej kadencji się zobaczy co da się zrobić. Przez kolejne lata się przemyśli.

Z dystansem podchodziłem do wypowiedzi optymistów, którzy twierdzili, że po wygranych wyborach parlamentarnych to my pokażemy tym z PO-PSL gdzie raki zimują. My pokażemy, czy nam pokazali? Tu się zgina dziób pingwina! Przyszły wybory parlamentarne i PiS osiągnęło sukces wyborczy o jakim trudno marzyć. Tak to pozornie wygląda. Jest to jednak sukces bardzo chwiejny. Na ile trwały? Nie wiem. Powątpiewam w lojalność Gowina i Ziobry. Przykleili się do PiS z czystego wyrachowania. Wiadomo czym skończyły się próby zaistnienia na swoim.

Arytmetycznie jest dobrze, politycznie już mniej. Podstawowy problem jest bardzo prosty. Koalicja ma większość parlamentarną, ale nie ma większości konstytucyjnej. Duże nadzieje wiązano z ruchem Kukiz’15, ale ten ruch znalazł się w Sejmie przez przypadek i ciągle nie potrafi jasno zadeklarować czyją stronę trzyma. Ciągle są zajęci sobą, bo tendencje odśrodkowe to nie jest wymysł mediów. Dalej nie wiadomo co to jest. To zbieranina która może z czasem okrzepnie, albo zostanie wchłonięta przez tych lepiej zorganizowanych. Chętnych nie brakuje. Zastanawiam się z czego sfinansują swą działalność medialną skoro zrezygnowali z dotacji przysługującej im po wejściu do Sejmu. Trzeba mieć szeroki gest żeby dobrowolnie zrezygnować z należnych milionów złotych.

Przykrym, przynajmniej dla mnie, zaskoczeniem jest konstatacja, że PiS okazał się nieprzygotowany na przejecie władzy. Zmarnował bezpowrotnie osiem lat pobytu w opozycji. Dzisiaj, kiedy trzeba rządzić, a nie administrować, okazuje się, że nie dajemy rady!

Mając większość parlamentarną można przegłosować wszystko co nie mieści się w zmianach konstytucyjnych. Ale to nie oznacza, że projekty ustaw mają być robione na kolanie. Nie oczekiwałem i nie oczekuję, że zostanie przedstawiony harmonogram działań, ale jest kilka spraw naprawdę pilnych. Truizmem jest wypominanie obietnic wyborczych, ale są posunięcia których realizacja warunkuje wręcz utrzymanie się przy władzy.

Obecna opozycja nie będzie ograniczała się do recenzowania poczynań PiS. To widać na każdym kroku. To nie jest walka o przetrwanie. To jest walka o życie. Dlatego Petru jako nowe wcielenie PO, dla zmyłki nazwane Nowoczesna, atakuje non stop, bez wnikania czy ma rację czy nie. Zmiany w mediach nic tu nie zmieniły. Wszędzie gdzie się pojawia są kamery i mikrofony. Ze strony rządowej reakcja jest raczej symboliczna. Można lekceważyć Petru i jego cheerleaderki ale to może PiS drogo politycznie kosztować. Bo to świadczy o niedocenianiu zaplecza Petru.

Wpuszczono na scenę KOD. Przypadek? Raczej zaplanowane długofalowe działanie sponsorów opozycji. Tylko naiwni mogą mówić, że Nowoczesna i KOD to efemerydy na scenie politycznej. Będą eksploatowane „do końca świata albo jeden dzień dłużej”. Na temat ich rodowodu napisano już wystarczająco dużo, więc nie będę powtarzał.

Uważam, że jedną ze słabszych stron obecnej ekipy rządzącej jest PR. Nowy rzecznik rządu, po zaprezentowaniu się zapadł się pod ziemię. W Sejmie rzecznik klubu PiS beznamiętny do bólu. Tymczasem spraw do prostowania jest tyle, że nie powinno się odpuszczać ani na krok. W mediach zaś na zmianę PO, PSL, Nowoczesna i nieobecni w Sejmie, ale jak zwykle hałaśliwi lewicowcy. 

Ja sobie mogę tu pisać, a … karawana idzie dalej. Tak będzie przez te cztery lata?  

stary.piernik