Milczenie popłaca?

Nowy tekst AS https://bezdekretu.blogspot.com/2017/12/rekonstrukcja-czy-cyrograf-z-paacem.html
i powtarzające się od lat pytania. Odpowiedzi z jednej strony brak, a z drugiej są one oczywiste. Co dla kogo jest ważne, a co jest celem samym w sobie?

Koalicja rządząca, jak sama nazwa wskazuje, powstaje po to, żeby sprawować władzę. Władzy jednak nie sprawuje się, a przynajmniej nie powinno sprawować, dla samego jej posiadania i czerpania korzyści, czy to dla partii, czy indywidualnie. Władza pochodzi z nadania suwerena i powinna być sprawowana w jego interesie. To teoria, a jak wygląda praktyka? Z tym już jest znacznie gorzej. Rządzący i opozycja spory wysiłek kierują na wzajemne wykazywanie swych niekompetencji, czy wręcz działanie na szkodę suwerena. Ten model realizowany jest od dziesięcioleci. Zmienia się tylko orientacja polityczna rządzących. Dla obserwatora z zewnątrz coraz bardziej oczywiste staje się, że kolejne ekipy są mniej lub bardziej sprawnymi wykonawcami poleceń jakichś struktur zewnętrznych, nie związanych z państwem polskim.

Dzisiaj niewielu ma wątpliwości co do tego, że „dobra zmiana” nie była jedynie efektem skuteczności politycznej PiS i przyległości. To był deal. Nie wiemy tylko za jaką cenę. Jakie wyznaczono rządzącym granice swobody decyzyjnej? 

Może warto zastanowić się na ile zasadny jest tytuł genialnego stratega, przypisany prezesowi PiS? Czy to nie jest tylko umiejętność zręcznego lawirowania między rafami polityki międzypartyjnej? W końcu jak to się mówi, prezes zjadł zęby na polityce.

Czy, obserwując scenę polityczną od 2015 roku widzimy tylko dobrą zmianę, czy też coś więcej? Zacząć trzeba od tego, że koalicja rządząca nie jest monolitem. Jedyne co ich łączy to chęć utrzymania się u władzy. Dzisiaj nikt rozsądnie myślący nie da głowy za to kogo naprawdę popierają politycy obozu władzy? Widzimy tu wszystko, od zdeklarowanego poparcia rządu Beaty Szydło, po jawne negowanie polityki PiS. Różnica polega na tym, że jednych się ignoruje, a drugich izoluje politycznie.

Skuteczność polityki rządu PBSz jest osłabiana przez brak zdecydowanego działania spowodowany nie wiadomo czym? Są sukcesy gospodarcze, jest konsekwentne działanie na rzecz wzrostu potencjału obronnego, jest walka z patologiami, ale ciągle brak zamknięcia dla poszczególnych działań. Ciągle w przestrzeni medialnej wisi wiele obietnic bez pokrycia w faktach. 

Nie chcę wypowiadać się co do szczegółów, bo mam zbyt małą wiedzę, ale PiS zbyt często daje sobie narzucać narrację opozycji. Przykład z ostatniego okresu to rekonstrukcja rządu. Potrzebna, czy nie? Jeśli potrzebna, to trzeba było ją zrobić, zgodnie z obietnicą, w listopadzie. Jeśli niepotrzebna, trzeba zdecydowanie temat uciąć i nie odnosić się do sugestii mediów kto może zostać, a kto powinien odejść? 

Sprawę przesądził prezydent Duda stwierdzając, że żadnej rekonstrukcji nie zatwierdzi, jeśli w składzie rządu pozostanie Antoni Macierewicz. Jest to o tyle ważne, że prezydent nie sformułował oficjalnie żadnego zarzutu pod adresem ministra ON. Nie jest argumentem politycznym stwierdzenie, że nie podoba mi się i już.

To narzucanie narracji widać też we własnych szeregach. Wracają cyklicznie tematy dotyczące życia nowonarodzonego. Wymagają one kompleksowych rozwiązań, ale nie powinny wpisywać się w politykę zarządzania poprzez kryzysy.

Wspomnę jeszcze o jednej sprawie. Dotyczy ona katastrofy smoleńskiej. Prace nad ustalaniem okoliczności katastrofy zeszły na dalszy plan, a tematem wiodącym stały się pomniki upamiętniające głównie prezydenta Lecha Kaczyńskiego, czy parę prezydencką. Chwilami odnoszę wrażenie, że piewcy tego pomysłu zmierzają prostą drogą do kanonizacji. Są ku temu powody? 

stary.piernik